اثبات وجود نانو حباب‌ها

یکی از مواردی که در خصوص نانو حباب‌ها همواره مورد بحث بوده است، ارائه مبانی علمی در خصوص وجود آن‌ها است. از طرفی با ایجاد نانو حباب‌های گازی برای مثال  گاز اکسیژن، درون آب یا هر سیال دیگر به شکل محسوسی میزان غلظت گاز حل شده در آن افزایش می‌یابد. برای مثال میزان اکسیژن محلول درون آب را با استفاده از نانو حباب‌ها می‌توان تا بیش از 5 برابر اشباع افزایش داد و از طرفی دیگر حضور نانو حباب‌ها و عدم از بین رفتن آن درون سیال با انواع روش‌های آنالیز نانویی قابل اثبات است.

برای این منظور دو قانون هنری برای اندازه گیری غلظت گاز‌های حل شده و یانگ لاپلاس برای اندازه گیری فشار درون حباب به صورت همزمان مورد بحث قرار می‌گیرد.

قانون هنری مطابق ذیل بیانگر آن است که غلظت گاز حل شده درون سیال متناسب با غلظت آن در اتمسفر بالای آن است. با توجه به اینکه یکی از روش‌های معمول ایجاد نانو حباب‌ها افزایش فشار گازی بر روی سیال است، می‌توان افزایش محسوس غلظت گاز درون سیال را، ناشی از حل شدن و از بین رفتن آن دانست.

از طرف دیگر مطابق قانون یانگ لاپلاس با کوچک‌تر شدن ابعاد حباب‌های گازی، فشار درون حباب به شدت افزایش یافته که منجر به از بین رفتن حباب می‌شود. لذا از نظر تئوری وجود نانو حباب‌ها ممکن نخواهد بود.

از این رو مطابق بسیاری از موارد مشابه در نانو فناوری، مبانی و قوانین ماکرو موجود در فیزیک و سیالات در تناقض با رفتار آن‌ها در ابعاد نانومتری خواهد بود و می‌بایست مبانی دیگری را در این خصوص ارائه داد.